هرآنچه باید راجع‌به قراردادهای بین المللی بدانید

هرآنچه باید راجع‌به قراردادهای بین المللی بدانید-نقش وکیل امور تجارت در قراردادهای بین المللی

قرارداد بین المللی چیست؟ اصول قرارداد بین المللی چیست؟ در جامعه امروزی، قرارداد بین المللی و تجاری بیشتر از زمان‌های دیگر بین اشخاص حقیقی و حقوقی خارج از کشور منعقد می‌شود. این نوع قراردادها نیز مانند سایر قراردادها باید از مسائل حقوقی بهره‌مند باشند تا بتوان در مواقع لزوم در دادگاه‌های داخلی یا خارجی پیگیری کرد. امروز قصد داریم قرارداد بین المللی، انواع آن و اصول قرارداد بین المللی را برای شما معرفی کنیم. تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

قرارداد بین‌ المللی چیست؟

قرارداد بین المللی قراردادی است که حداقل یکی از طرفین آن، یک عنصر خارجی باشد. یعنی طرفین قرارداد در دو کشور متفاوت اقامت داشته باشند یا محل عقد قرارداد خارج از محل اقامت طرفین باشد. بسیاری از افراد با قراردادها و معاملات بین المللی درگیر هستند و ممکن است در این مسیر دچار مشکلاتی نیز بشوند. برای پیشگیری از به وجود آمدن این مشکلات دانستن برخی اصول و قواعد قرارداد بین المللی به شما کمک شایانی خواهد کرد. همچنین داشتن وکیل تجاری برای عقد قراردادهای بین المللی باعث می‌شود ضرر و زیان‌های احتمالی به طور چشمگیری کاهش یابد.

انواع قرارداد بین المللی

قراردادهای بین المللی در سه دسته قرار می‌گیرند که عبارت‌ اند از:

1- قرارداد بین المللی فروش

2- قرارداد بین المللی خدمات

3- قرارداد بین المللی فروش و خدمات

انواع قرارادهای بین المللی با توجه به کاربرد آن‌ها به صورت زیر تقسیم می‌شوند:

• قرارداد فرانشیز(Franchise Agreement)
• قرارداد حمل و نقل کالا
• قرارداد تامین مالی فاینانس (Finance Contracts)
• قرارداد بیع متقابل (Buy Back Agreement)
• قرارداد جوینت ونچر (Joint Venture)
• قرارداد لیسانس (Licensing Agreement)
• قرارداد توزیع (Distribution Agreement)
• قرارداد خرید و فروش بین المللی کالا
• قرارداد کلید در دست (Turn-Key)
• قرارداد احداث، بهره‌برداری، انتقال (BOT)

قرارداد فرانشیز(Franchise Agreement) :

طی این قرارداد که با عنوان حق امتیاز نیز شناخته می‌شود به یک شرکت اختیار داده می‌شود تا محصولات و تولیدات شرکت دیگری را به فروش برساند و در قبال آن مبلغی را دریافت کند. در واقع فرانشیز نوعی استراتژی کسب و کار برای جذب و نگهداری مشتری به حساب می‌آید. می‌توان گفت این قرارداد یک سیستم بازاریابی است که در ذهن مشتری تصویری از محصولات شرکت را ایجاد می‌کند. قرارداد فرانشیز، خود به سه دسته‌ی فرانشیز تولیدی، توزیعی و خدماتی تقسیم می‌شود.

 

قرارداد حمل و نقل کالا :

این قرارداد به معنای جابه­‌جایی و حمل کالا از نقطه‌­ای در داخل یک کشور به نقطه­‌ای در داخل کشور دیگر است. در قراردادهای بین المللی حمل و نقل کالا مشخصات طرفین قرارداد، موضوع قرارداد که عبارت است از حمل کالا با ذکر مشخصات آن، تعهدات حمل‌کننده، تعهدات صاحب کالا، تعیین برنامه حمل شامل زمان­‌بندی، مسیر حمل و نحوه پرداخت بهای قرارداد، نوع بیمه و مبلغ آن، فورس ماژور و نحوه حل اختلاف تعیین می‌گردد. حمل و نقل کالاهای بین المللی با روش‌های مختلفی مانند  حمل و نقل هوایی، حمل و نقل دریایی، حمل ونقل جاده‌­ای، حمل و نقل ریلی، حمل و نقل از طریق خط لوله و حمل و نقل مرکب انجام می‌شود.

 

قرارداد تامین مالی فاینانس (Finance Contracts):

قراردادهای فاینانس، قراردادی است که برای تامین مالی طرح‌ها و پروژه‌‌ها منعقد می‌شود و براساس آن امکان استفاده از منابع داخلی و یا دریافت و استفاده از وام ارزی فراهم می‌گردد. در واقع قرارداد فاینانس قراردادی است که در آن بین شرکت سرمایه‌پذیر و شرکت سرمایه‌گذار، منعقد می‌­شود و به این صورت است که زمانی که طرح یا پروژه به بهره­‌برداری رسید، بر اساس میزان سرمایه‌گذاری و بهره متعلق به آن شرکت، سرمایه‌پذیر متعهد می­‌گردد که کل قیمت تمام شده طرح یا پروژه را به صورت اقساطی در اختیار شرکت یا کشور سرمایه‌گذار قرار دهد.

 

قرارداد بیع متقابل (Buy Back Agreement):

قرارداد بیع متقابل یا بازخرید اغلب بلندمدت هستند (معمولا از حداقل ۳ سال تا حداکثر ۲۰ سال)، و به این معناست که یک شرکت سرمایه­‌گذار خارجی به‌­عنوان پیمانکار اصلی، هزینه­‌های سرمایه­‌گذاری یک پروژه را برای طرف دیگر قرارداد، برعهده می­‌گیرد و با انتقال سرمایه، عملیات ساخت، توسعه یا نوسازی و بهره­‌برداری از پروژه آغازمی‌گردد. در واقع با این قرارداد  هم می‌توان سرمایه­ خارجی را به کشور جذب کرد و هم فناوری پیشرفته دنیا را به کشور منتقل کرد. در پایان قرارداد نیز مالکیت تجهیزات و تولیدات پروژه را می‌توان به طور کامل در اختیار گرفت.

 

قرارداد جوینت ونچر (Joint Venture):

به موجب این قرارداد بین الملل، دو طرف قرارداد انجام فعالیت خاصی را به صورت مشترک بر عهده می‌­گیرند و در سود و زیان آن به نحو اشتراکی سهیم می­‌شوند. قرارداد جوینت ونچر با توجه به نوع مشارکت انواع مختلفی دارد. اشخاص با هدف افزایش قدرت سرمایه، کاهش ریسک و تقویت قدرت رقابت در بازار دست به انعقاد قرارداد جوینت ونچر می‌زنند تا با آن در سرمایه گذاری مشخصی مشارکت کنند.

قرارداد لیسانس (Licensing Agreement):

یکی از انواع قرارداد‌های بین‌‌المللی، قرارداد لیسانس است که بر اساس آن، یکی از طرفین، حق بهره برداری، استفاده و انتفاع از تمام یا بخشی از دارایی‌های خود را برای مدت معین، به طرف دیگر واگذار می‌کند. مهم‌ترین مصادیق قرارداد لیسانس عبارت است از لیسانس اختراع، لیسانس علامت تجاری و لیسانس دانش فنی.

 

قرارداد توزیع (Distribution Agreement):

از مهم‌ترین قراردادهای بین الملل در حوزه تجارت، قرارداد توزیع است. این قرارداد بین یک تامین‌کننده و توزیع‌‌کننده منعقد می‌شود. بر اساس این قرارداد، توزیع‌کننده با خرید محصولات از تامین‌کننده(تامین‌کننده ممکن است صادرکننده یا تولیدکننده باشد) و فروش آن‌ها به دیگران به سود می‌رسد.

 

قرارداد بین المللی خرید و فروش کالا :

قراردادهای خرید و فروش بین المللی کالا، با توجه به موضوع قرارداد، طرفین آن، مدت و قانون حاکم بر آن انواع مختلفی دارد. به همین دلیل با توجه به اهمیت موضوع، تنوع و تعدد قراردادهای خرید و فروش بین المللی کالا باید دانش حقوقی کافی را داشت و بتوان این قراردادها را به خوبی مدیریت کرد.

 

قرارداد کلید در دست (Turn-Key):

قرارداد کلید در دست یعنی واگذاری مسئولیت طراحی و اجرا به پیمانکار! به طور کلی بر اساس این قرارداد پیمانکار باید کار را برای بهره‌ برداری با یک مبلغ و زمان ثابت انجام دهد و کارفرما دخالتی در پروژه نمی‌‌کند. در این نوع از قراردادها مسؤلیت تمامی فعالیت‌های پروژه شامل طراحی، تامین تجهیزات، ساخت و راه اندازی بر عهده پیمانکار قرار گرفته است و پیمانکار موظف است به تعهدات خود عمل کند.

 

قرارداد احداث، بهره‌برداری، انتقال (BOT):

در این نوع قراردادها یکی از طرفین که اصولا کارفرما می‌باشد، برای استفاده از ظرفیت­‌های اقتصادی، فناوری و زیربنایی بین­‌المللی، اقدام به انعقاد قرارداد با شرکت‌های بزرگ و قدرتمند در زمینه­‌های احداث و سرمایه­‌گذاری می‌­کند تا با جذب سرمایه و تکنولوژی به هدف خود برسد.

 

اصول قرارداد بین ‌المللی

قراردادها چه بین المللی باشند و چه داخلی شکل و اصول مخصوص به خود را دارند که با رعایت آن‌ها می‌توان بسیاری از اموری را که باعث پیچیدگی قرارداد بین المللی می‌شوند را ضمانت کرد. برخی از این موارد عبارت اند از:

عنوان قرارداد: در قرارداد بین المللی باید حتما نامی را که طرفین قرارداد بر روی آن توافق دارند، انتخاب کنید.

طرفین قرارداد: یک قرارداد حقوقی دارای دو طرف است که ممکن است شخصی حقیقی یا حقوقی باشد.

موضوع قرارداد: تعهد یا انجام کاری است که قرارداد برای آن تنظیم شده است. موضوع قرارداد نباید خلاف مقررات و قوانین جاری کشور یا بین الملل باشد و باید منفعت عقلایی داشته باشد.

تعهدات: در تنظیم قرارداد بین المللی باید تعهدات و مسئولیت‌های هر دو طرف به طور کامل و واضح نوشته شود.

مدت زمان قرارداد: مدت زمان قرارداد و پایان آن باید مشخص گردد.

تضمین قرارداد: اگر موضوع قرارداد انجام کار یا ساختن چیزی باشد، باید مشخص گردد که در صورت عمل نکردن یکی از طرفین به تعهدات خود چه خسارتی باید بپردازد. قید کردن تضمین قرارداد و تعیین خسارت در صورت عمل نکردن به تعهدات از مهم ترین مواردی است که هنگام تنظیم قرارداد بین المللی باید رعایت شود.

نقش وکیل در قراردادهای بین ‌المللی

 وکیل بین المللی حقوقدانی متخصص است که می تواند روش حل و فصل اختلاف های بین المللی را کنترل نماید و مسئولیت آن تهیه و تنظیم متون قراردادهای حقوقی بین المللی می باشد.

وکیل قراردادهای بین المللی مسلط به  نظام حقوقی حاکم بر قرارداد بین المللی است و می‌تواند بستر معتبری را برای عقد قراردادهای بین المللی فراهم کند و این مسئله باعث می‌شود قرارداد بین المللی از اعتبار حقوقی خوبی برخوردار باشد. در نتیجه حضور وکیل بین الملل در مذاکرات بین المللی برای انعقاد یک قرارداد بین المللی توصیه  می شود که تهیه و تنظیم قرارداد بین المللی را به عهده گیرد.

علاوه بر آن وکیل سود و نفع هر دو طرف را در نظر می‌گیرد و تنها به منافع موکل خود فکر نمی کند. در این صورت قرارداد برای هر دو طرف رضایت‌بخش خواهد بود و امکان بروز اختلافات احتمالی بین دو طرف کاهش می‌یابد.

همچنین توجه داشته باشید که مذاکرات برخی قراردادها ممکن است سال‌ها طول بکشد. اگر در این مدت یکی از طرفین قرارداد علی‌رغم اتفاق نظر در موضوع کلی، شرط مخالفی را در قرارداد مشاهده کند ممکن است آن را به گردن طرف خود بیندازد نه وکیلی که قرارداد را تنظیم کرده است! پس برای جلوگیری از بروز چنین مشکلی اگر وکیلی که تنظیم قرارداد بر عهده‌ی او بوده است در مذاکرات حضور نداشت، به طرف دیگر گفته شود که تنظیم قرارداد یا معامله بین المللی توسط وکیلی که حضور نداشته بوده است و از بروز سوء تفاهم در این زمینه جلوگیری نماید.

علاوه بر آن قرارداد بین المللی معمولا به زبان انگلیسی خواهد بود. در نتیجه وکیلی که تنظیم قرارداد بین المللی را به عهده می گیرد به زبان انگلیسی تسلط کافی دارد. پیشنهاد ما این است که حتما از مشاوره حقوقی آنلاین یا تلفنی شرکت‌‌ها استفاده کرده تا از هرگونه ابهامات در زمینه عقد قراردادهای بین‌المللی خلاص شوید.  

 

.

.

.

این متن صرفا یک رپرتاژ آگهی بوده و ما مسئولیتی در قبال محتوای آن نداریم و مسئولیت بر عهده سایتی است که لینک آن در داخل مطلب قرار گرفته است.

نظرات شما عزیزان: